Τελικά, με βάση την χθεσινή εικόνα του στο 4-0 με τον ΟΦΗ, με υπηρεσιακό προπονητή στον πάγκο, κατά ένα τρόπο αποδείχθηκε λάθος του Ολυμπιακού που είχε ακούσει τον Κορδόν και είχε πάει να παίξει στο Βόλο (2-2) με προπονητή τον «τελειωμένο» και ουσιαστικά ήδη απολυμένο Μαρτίνεθ.
Με τον Καρβαλιάλ στο σπίτι του, είδαμε χθες το πιο όμορφο παιχνίδι του Ολυμπιακού εδώ και καιρό έστω για 45 λεπτά, στα οποία οι «ερυθρόλευκοι» είχαν τρία γκολ, ένα δοκάρι και άλλες 10 τελικές! Δεν λέω ότι δεν έπαιξε ρόλο και ο αντίπαλος, που δεν είναι στα καλά του αυτή την εποχή, αλλά ας θυμηθούμε ότι μόλις πριν δύο αγωνιστικές ο ΟΦΗ είχε χάσει 0-3 από την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια, δεχόμενος το τρίτο γκολ στο 96’, κρατώντας το σκορ στο ρευστό 1-0 έως το 70’ και έχοντας σοβαρές ευκαιρίες για να ισοφαρίσει.
Όπως κι αν το δεις, πάντως, ήταν ωραίο για τον Ολυμπιακό που επέστρεψε στις τεσσάρες, που έριχνε εκείνο τον μήνα (27 Αυγούστου με 27 Σεπτεμβρίου) σε Ατρόμητο, Λαμία, Κηφισιά, αλλά και Άρη. Με 22 τελικές (9 εντός εστίας), με κατοχή μπάλας 71-29% (!), με 24 ανακτήσεις μπάλας ψηλά, με ρεκόρ φετινό στα xG (3,73), με 41 επιθέσεις (και 17 τελικές) σε ανάπτυξη (όχι αντεπιθέσεις η, στημένες φάσεις) και επιτρέποντας πέντε τελικές προς την εστία του. Αναμφίβολα μεγάλο ρόλο στο πολύ γεμάτο παιχνίδι του Ολυμπιακού σε αυτό το α΄ ημίχρονο, στο οποίο και καθάρισε τον αγώνα, έπαιξε η δική τους παρουσία. Και οι δύο έβγαλαν μεγάλη διάθεση, ήταν δραστήριοι, ήταν απειλητικοί.
Ο Φορτούνης, έστω κι αν έχασε πολλές μπάλες και κόπηκε αρκετές φορές, είχε μεγάλη συμμετοχή σε καλές στιγμές, πέτυχε ένα ωραίο γκολ, θα έβαζε νομίζω άλλο ένα αν σούταρε σε εκείνη την ευκαιρία του στην οποία επέλεξε να γυρίσει και δη χωρίς επιτυχία την μπάλα, μπούκαρε στη φάση του δεύτερου γκολ, ήταν επικίνδυνος και με τελικές και με καλές πάσες (ιδίως στον Μασούρα και στον Ρόντινεϊ, με τους οποίους συνεχώς έσπαγαν την αντίπαλη άμυνα στο α΄ ημίχρονο από τη δεξιά πλευρά). Ο Ποντένσε νομίζω ότι ήταν ακόμη καλύτερος, ίσως να το πω πιο σωστά, περισσότερο ουσιαστικός, και δεν είναι τυχαίο ότι βγαίνοντας στο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έριξε κατά 60% στροφές στο β΄ ημίχρονο-ναι, έκανε και συντήρηση η ομάδα ενόψει του ευρωπαϊκού αγώνα, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό, ήταν ότι έλειψε η σπιρτάδα του Πορτογάλου, που στα πρώτα 45 λεπτά είχε γκολ, είχε τρεις εκπληκτικές πάσες για τελικές στον Μασούρα, μία εκ των οποίων για το 1-0, είχε εξαιρετικές συνεργασίες με τον Ορτέγκα και τον Φορτούνη και μόνο εκ τύχης (βλέπε δοκάρι Κάρμο και αδυναμία Μασούρα σε δύο άλλες φάσεις να σκοράρει) δεν πρόσθεσε άλλες δύο τουλάχιστον ασίστ στο χθεσινό παιχνίδι, ενώ είχε κι ένα ακόμη επικίνδυνο σουτ ο ίδιος.
Τέλος πάντων αυτοί οι δύο παίκτες, με τις βοήθειες του απίστευτα σταθερού και συνεπή εδώ και καιρό Μασούρα, έκαναν τη διαφορά. Ήταν σαν να «επέστρεψαν»! Πολύ απλά γιατί δεν έκαναν ό,τι έκαναν το αμέσως προηγούμενο δίμηνο, διάστημα στο οποίο, όχι άδικα, ο μεν Πορτογάλος είχε εν πολλοίς χάσει τη θέση του στην ενδεκάδα, ενώ κι ο αρχηγός της ομάδας κάμποσες φορές είχε «δει» πάγκο.
Οι δύο ποιοτικότεροι παίκτες του Ολυμπιακού δημιουργικά-επιθετικά εδώ και καιρό εκβίαζαν το γκολ, φτάνοντας στο σημείο να παίζουν καθαρά εγωϊστικά και εις βάρος της ομάδας, ιδίως ο Ποντένσε. Έψαχναν μανιωδώς πώς θα σκοράρουν και εν τέλει αυτό που είχαν καταφέρει ήταν να χάσουν και την επαφή με τα δίκτυα, αλλά και τις ασίστ! Ο μεν Φορτούνης για να σκοράρει το γκολ επί του ΟΦΗ χρειάστηκε να κάνει 31 τελικές στα 14 τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού (!), στα οποία μέχρι το τέταρτο γκολ επί του ΟΦΗ είχε μηδέν γκολ, αλλά και μόλις σε δύο παιχνίδια ασίστ (στο 1-2 από την ΑΕΚ και στο 5-2 με την Τόπολα)… Ο δε Ποντένσε για να σκοράρει χθες με τον ΟΦΗ έκανε την 22η τελική του στα 17 τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού (!), στα οποία είχε μηδέν ασίστ και γκολ (δύο) μόνο στο 5-2 με την Τόπολα…
Μιλάμε για εντελώς απογοητευτικό απολογισμό και για τους δύο. Τον πρώτο σε 2,5 μήνες (από το 3-1 επί του Παναιτωλικού στις 25 Νοεμβρίου) να έχει μηδέν γκολ και ασίστ σε δύο μόνο ματς. Και τον δεύτερο σε 3,5 μήνες (από τον αγώνα του α΄ γύρου με τον ΟΦΗ στην Κρήτη στις 30 Οκτωβρίου) να έχει μηδέν ασίστ και να έχει βάλει γκολ σε ένα μόλις ματς.
Σίγουρα έπαιξε ρόλο στην προσωπική αποτυχία τους και η συνολική εικόνα της ομάδας που δεν ήταν καλή, αλλά εξίσου σίγουρα έπαιξε ρόλο και η δική τους διάθεση να κυνηγάνε πώς και πώς να σκοράρουν οι ίδιοι, φτάνοντας στο σημείο να εκβιάζουν το γκολ και έτσι να μην βγάζουν ούτε ασίστ… Πολλοί πιστεύουν ότι η μέτρια έως και κακή εικόνα των δύο άσων σε όλο αυτό το διάστημα οφείλονταν στον Καρβαλιάλ, με το σκεπτικό ότι στο ντεμπούτο του, στο 5-2 με την Τόπολα είχαν πρωταγωνιστήσει (δύο γκολ ο Πορτογάλος, τρεις ασίστ ο Έλληνας!), αλλά στη συνέχεια δεν έκαναν τίποτα. Προσωπικά, δεν το υιοθετώ. Γιατί δεν μου αρέσει να βρίσκω δικαιολογίες στους παίκτες και δη σε έμπειρους και γνωστής αξίας παίκτες. Θα αποδεχθώ τον σχετικό ισχυρισμό μόνο εάν συνεχίσουν έτσι, όπως χθες, ως το τέλος της σεζόν.
Τότε, ναι, θα πω κι εγώ ότι ο Καρβαλιάλ απέτυχε να τους αξιοποιήσει. Ενθυμούμενος κιόλας ότι από κάποια στιγμή και μετά ο προπονητής τα έσπασε άσχημα με τον Ποντένσε, παρότι Πορτογάλοι και οι δύο (!), αλλά και ότι επίσης με τον Φορτούνη δεν είχε και…άριστη συνεργασία από ένα σημείο και μετά. Προς το παρόν, είμαι υποχρεωμένος να περιμένω. Και δη τα τρία παιχνίδια μέσα σε οκτώ ημέρες, τα δύο με τη Φέρεντσβαρος, και το ενδιάμεσο με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Δεν σας κρύβω δε ότι σκέφτομαι ότι ίσως να μην πρέπει να παίξει και με τους δύο στην αρχική ενδεκάδα ο Ολυμπιακός, γιατί φοβάμαι ότι δεν θα ανταποκριθούν στα ανασταλτικά τους καθήκοντα και θα παρατηρήσουμε πάλι το ίδιο φαινόμενο, να μαρκάρουν με τα…μάτια, να μη γυρίζουν πίσω, να αφήνουν απροστάτευτους τους μπακ και τους κεντρικούς χαφ κλπ. Από την άλλη, θυμάμαι ότι την σπουδαιότερη φετινή νίκη της, το 2-1 επί της Γουέστ Χαμ, η ομάδα την έκανε με Φορτούνη και Ποντένσε στην αρχική ενδεκάδα, αλλά και ότι στη ρεβάνς στο Λονδίνο, στην ήττα 0-1, είχαν κάνει και οι δύο ένα πολύ πειθαρχημένο τακτικά παιχνίδι.
Ας τα αφήσουμε αυτά στον Μεντιλίμπαρ, που θα δει, άλλωστε, και τη Φέρεντσβαρος και θα καταλάβει τι ταιριάζει καλύτερα…
Άσχετο: Μου είπαν, και νομίζω ότι είναι καλή πηγή, ότι ο άλλος προπονητής, εκτός του Μεντιλίμπαρ, που ήταν στην τελική ευθεία για τη διάδοχη κατάσταση στον Ολυμπιακό, ήταν ο Ρούντι Γκαρσιά, ο Γάλλος που είχε απολυθεί από τη Νάπολι. Κι αυτός μπαρουτοκαπνισμένος (60άρης) και δη με πιο εντυπωσιακό βιογραφικό (Λιλ, Ρόμα, Μαρσέιγ, Λιόν, Νάπολι), αν και χωρίς επιτυχίες τα τελευταία χρόνια. Δεν έδειχνε, όμως, έτοιμος να μπει στη φωτιά και να αναλάβει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, κάτι που το αποδέχθηκε προς τιμήν του ο Βάσκος, τον οποίο φυσικά και στηρίζουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου