Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για την υπέροχη εικόνα των νταμπλούχων μετά το 25' (ως το φινάλε), εξηγεί την εύκολη επικράτηση, εστιάζει σε Πήλιο και έχει υστερόγραφο.
Ένα ήταν το βασικό ερωτηματικό, άρα και ζητούμενο, στο δικό μου κεφάλι σχετικά με το πώς θα εξελιχθεί το ματς της ΑΕΚ με τον Βόλο: πόσο γρήγορα θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες αγώνα στην έδρα τους; Κοινώς πότε θα καταφέρουν να ξεπεράσουν το... σοκ του άδειου από κόσμο γηπέδου τους, το οποίο εννοείται πως όλοι στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο (και σε όλη την Ελλάδα) το έχουν δει μόνο γεμάτο, ανεξαρτήτως διοργάνωσης και αντιπάλου! Δεν είναι εύκολο και κρίνω από εμένα όπου δεν ήθελα καθόλου, μα καθόλου, να βρίσκομαι έστω πέριξ της αγαπημένης ΝέαςΦιλαδέλφειας, γνωρίζοντας πως αυτή η απαράδεκτη κυβέρνηση ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ την παρουσία κόσμου ΜΟΝΟ στο ποδόσφαιρο... Ήταν σίγουρα πολύ δύσκολο να το διαχειριστούν οι νταμπλούχοι.
Αν κρίνουμε από τη συνολική εικόνα του αγώνα και τη νίκη με 3-0, είναι πιθανό να τους πήρε 25 λεπτά για να τα καταφέρουν και να βρουν το τρόπο να το διαχειριστούν, διότι σε αυτό το διάστημα η ΑΕΚ δεν ήταν καλή. Αντίθετα η εικόνα της έδειχνε μακριά από τα στάνταρ που μας έχει συνηθίσει να ξεκινάει τα παιχνίδια της στης Φιλαδέλφειας τα μέρη... Μπορεί βέβαια για να μην αδικήσω την προσπάθεια των παικτών της φιλοξενούμενης, να έπαιξε ρόλο η ικανότητα ανταπόκρισης σε πρέσιγνκ σε όλο το γήπεδο και να άντεξε τόσο να το κάνει σωστά ο Βόλος, για 25 λεπτά... Σίγουρα και τα δυο έπαιξαν ρόλο για να μην έχει η Ένωση την εικόνα που είχε από το 25' και μετά όπου ήταν υπέροχη!
Η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα έβγαλε εξαιρετικές συνεργασίες με πρωταγωνιστές τους πολύ καλούς Πινέδα, Τσούμπερ, Γκατσίνοβιτς και Λιβάι Γκαρσία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιποι ήταν μέτριοι, ή κακοί, απλά όταν έφτανε σε αυτούς η μπάλα, υπήρξαν στιγμές που στ' αλήθεια χανόταν, ή πιο σωστά, είχαν αδυναμία να την παρακολουθήσουν οι αντίπαλοι... Υπέροχος για ένα ακόμη ματς για παράδειγμα, τον οποίο δεν ανέφερα παραπάνω, ήταν ο αρχηγός, ο Σιμάνσκι, από την εξαιρετική κάθετη του οποίου ξεκινάει το τρίτο γκολ του Δικέφαλου με τον Άμραμπατ, στον ορισμό του άμεσου παιχνιδιού και της εκδήλωσης υποσχόμενης επίθεσης με δυο επαφές – πάσες (κόψιμο και πάσα Βίντα σε Σιμάνσκι και με τη μία κάθετη του διεθνούς Πολωνού στον Άμραμπατ).
Η λέξη «επιστροφή» καθορίζει τη συγκεκριμένη αναμέτρηση: επιστροφή προσώπων στην 11άδα (σ.σ.: Στάνκοβιτς, Πινέδα) και στον πάγκο (για παράδειγμα Άμραμπατ, Πισάρο, Πόνσε), επιστροφή στην έδρα της έστω και άδεια, τελικά και επιστροφή στις νίκες και την κανονικότητα. Πάλι το 3-0 είναι σχετικά φτωχό μπροστά στα όσα δημιούργησε και έπρεπε να βρει σε επίπεδο αποτελεσματικότητας η ομάδα, αλλά τα τρία γκολ δύσκολα σου στερούν το τρίποντο, πολύ δύσκολα στο ελληνικό πρωτάθλημα, γι' αυτό και έπρεπε να το 'χε βρει και στα προηγούμενα δυο παιχνίδια της η ΑΕΚ και να ήταν ήδη στην κορυφή! Δεν τα κατάφερε, προχωράμε, αποδείχτηκε στο χορτάρι (όπως το 'κανε και πέρυσι) η ομάδα ξέρει να μη μένει στις στραβές...
Το σερί του Γκαρσία, το καλό ματς του Πήλιου, η άδεια Νέα Φιλαδέλφεια...
Χρειάστηκε βέβαια και σε καθοριστικό σημείο η συμμετοχή του υπέροχου Στάνκοβιτς ο οποίος με το σκορ στο 1-0 έκανε δυο σημαντικές επεμβάσεις για να δώσει τη δυνατότητα στους συμπαίκτες του να τελειώσουν το ματσάκι! Επέστρεψε μια χαρά ο Αυστριακός γκολκίπερ και στο κατάλληλο timing αφού ξεκίνησε ο πλέον απαιτητικό μήνας για την ΑΕΚ, σχετικά με το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Προσοχή δεν κρίνεται τίποτα τούτη τη περίοδο σχετικά με το τίτλο, ότι και να έχουμε σε επίπεδο αποτελεσμάτων, εκτός βέβαια αν ο Δικέφαλος γίνει η μόνη ομάδα που θα χάνει απ' όλους, κάτι που δεν μας έχει συνηθίσει, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει έως τώρα επί Αλμέιδα και ειδικά στα μεγάλα ματς που έρχονται, μακάρι να συνεχιστεί αυτή η ανταπόκριση στα ντέρμπι και η αρχή να γίνει την Κυριακή στο Φάληρο!
Επίσης σημαντικό, πλην της νίκης φυσικά που συνιστά το απόλυτο ζητούμενο (και δη με ωραίο ποδόσφαιρο), το γεγονός ότι ο Λιβάι Γκαρσία σημείωσε και πάλι γκολ, τούτη τη φορά δυο μάλιστα, αφού δείχνει και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται την κατάλληλη εποχή. Σε τέσσερα σερί ματς ο διεθνής φορ της ΑΕΚ από το Τριντιντάντ και Τομπάγκο έχει βρει σε όλα το δρόμο προς τα δίχτυα, έχει σημειώσει συνολικά πέντε γκολ και η αρχή έγινε στο Άμστερνταμ. Περισσότερο σημασία εδώ όμως έχει το γεγονός πως είναι σε πολύ καλή κατάσταση, έχει βρει την εκτελεστική του ικανότητα και γενικά το καλό τρόπο παιχνιδιού του και στις μεγάλες μπάλες, στις υποδοχές του, στο άμεσο παιχνίδι με τους υπόλοιπους...
Καλό μαντάτο σίγουρα και η εικόνα του Πήλιουσε πρώτο του γεμάτο ματς με την πρώτη ομάδα. Σωστά ανεβάσματα, συνεργασίες με τον Γκατσίνοβιτς, ένα – δυο λαθάκια σε αντιδράσεις ανασταλτικά δεν είναι ικανά να χαλάσουν τη συνολική καλή του εικόνα, καλό παιχνίδι έκανε, όπως είχε κάνει καλές συμμετοχές ολιγόλεπτες και με Λαμία και Κηφισιά. Έως εκεί... Έχουμε χρόνο, πολλά ματς και ο ίδιος όλο το μέλλον δικό του για να εξελιχθεί και να μονιμοποιηθεί. Ωστόσο ακόμη και καλά να μην πήγαινε το ίδιο θα σημείωνα: δεν είναι κριτήριο ένα και μόνο γεμάτο 90λεπτο. Σίγουρα του αξίζουν συγχαρητήρια για τη δουλειά που 'χει κάνει όπως και στο τεχνικό team για το βαθμό ετοιμότητας και προόδου του. Προφανέστατα δεν επέμεινε στη τύχη ο Αλμέιδα για να τον αποκτήσει η ομάδα. Συναρπαστικό να διαπιστώνεις ότι υπάρχει σημαντική διαφορά διαχείρισης ενός αγώνα όταν έχει όλο και περισσότερους προκειμένου να δουλέψεις τα ματς από τον πάγκο. Η ΑΕΚπήρε πράγματα και πάλι από τον πάγκο που γέμισε, ένα τρίτο γκολ από τον Άμραμπατ, ηρεμία και κρατήματα μπάλας από Μάνταλο και Πισάρο όταν χρειάστηκε, πίεση και τρέξιμο με λύσσα για να βρει μπάλα, να συμμετάσχει στο ματς από τον Πόνσε, πράγματα που αν είχε έστω σε ένα από τα προηγούμενα δυο παιχνίδια της σε Αγρίνιο, ή Σέρρες, δεν θα είχε γράψει δυο σερί γκέλες. Όπως και να 'χει στο τέλος της κουβέντας το αυτονόητο έκαναν οι νταμπλούχοι, μπήκαν με το δεξί στο 2024, κέρδισαν με υπέροχη εικόνα (μετά το 25') τον Βόλο και πάνε με καλή ψυχολογία στο πρώτο τους ντέρμπι για το δεύτερο τρίτο της σεζόν! Υγ: Απαράδεκτο και το βλέπουν, αλλά και το αναγνωρίζουν, όλοι! Ποδόσφαιρο δίχως κόσμο δεν υπάρχει ανεξάρτητα από το οποιοδήποτε αποτέλεσμα απέναντι στον οποιονδήποτε αντίπαλο... Τα είπε όλα και πάλι ο Ματίας Αλμέιδα και εμείς εξακολουθούμε να προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί δεν ανοίγουν τα γήπεδα όπου δεν έχει συμβεί το παραμικρό και ειδικά εκείνα που πληρούν τις προδιαγραφές για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των νέων μέτρων της Κυβέρνησης που ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί καν, απλά του βάζει λουκέτο, μέχρι να βρει μέτρα να ανακοινώσει και έως ότου να τα εφαρμόσουν άλλοι! Δεν είναι δυνατό να μη βλέπουν πόσο πληγώνουν με λάθος τρόπο το ίδιο το ποδόσφαιρο, τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, τους απλούς φιλάθλους... Τι να πει κανείς και τι να γράψει! Μακάρι να ανοίξουν από την Κυριακή τα γήπεδα και ας παίζαμε στο Φάληρο με γεμάτο «Καραϊσκάκης» αν και εκκρεμεί άλλη τιμωρία εκεί, όχι αυτή της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου