Τι έδειξε το Τριφύλλι και τι πρέπει να κάνει ο Τούρκος στα δύο ντέρμπι που ακολουθούν Τετάρτη-Κυριακή, ώστε να αλλάξει τη νοοτροπία στην ομάδα. Ο Κώστας Γκόντζος γράφει για το παιχνίδι με το ΠΑΣ και κυρίως για αυτά που ακολουθούν
Η ευκολία με την οποία ο Παναθηναϊκός αναριχήθηκε στην κορυφή της βαθμολογίας, είναι ευθέως ανάλογη με την δυναμικότητα των αντιπάλων που βρήκε στο δρόμο του τις δύο τελευταίες αγωνιστικές για να ανέβει σ' αυτήν.
Με λίγα λόγια, στην μετα-Γιοβάνοβιτς ή αν προτιμάτε στην Τεριμ-εποχή, ο Παναθηναϊκός είχε την ευτυχή συγκυρία να μην μπει με την πρώτη του νέου προπονητή σε παιχνίδια με μεγάλο βαθμό δυσκολίας, αλλά να βρει στο δρόμο του ΠΑΣ Γιάννινα και Παναιτωλικό μέσα στη Λεωφόρο.
Πολύ περισσότερο που την ίδια στιγμή οι άλλοι διεκδικητές του τίτλου είτε έπαιξαν μεταξύ τους, είτε είχαν ιδιαίτερα δύσκολα παιχνίδια όπως ο ΠΑΟΚ αυτό με τον Άρη.
Απ' αυτή την άποψη, η όλη εξέλιξη δεν είναι ιδιαίτερα ενδεικτική και για πολλά πολλά συμπεράσματα.
Ο Παναθηναϊκός αξιοποίησε το ευνοϊκό πρόγραμμα των συγκεκριμένων αγωνιστικών, έκανε το αυτονόητο στα δύο παιχνίδια στην έδρα του και μπαίνει σαν πρωτοπόρος πια στην περίοδο που θα κληθεί να δώσει τα λεγόμενα μεγάλα παιχνίδια μέσα σε διάρκεια λίγων ημερών. Παρ' όλα αυτά, κάποια πράγμα μπορουμε να δούμε ακόμα και μέσα απ' αυτή την ευνοϊκή συγκυρία του προγράμματος των συγκεκριμένων αγωνιαστικών.
Με πρώτο και σημαντικότερο, ότι ακόμα δεν έχουμε δει ή αν προτιμάτε δεν χρειάστηκε να δούμε κάτι διαφορετικό απ' όσα βλέπαμε μέχρι τώρα σε ανάλογα παιχνίδια.Ο Παναθηναϊκός τα κέρδισε με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που κέρδιζε αντίστοιχα παιχνίδια μέχρι τώρα.
Με πολύ τρέξιμο και πίεση στο παιχνίδι με τα Γιαννενα και με μεγαλύτερη δυσκολία, άγχος και όχι ιδιαίτερα καλό θέαμα με τον Παναιτωλικό που αυτήν την περίοδο είναι ένα σκαλοπατάκι πάνω σαν ομάδα από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Κατά τα άλλα, εκτός από την πιο ενεργή συμμετοχή των Τσέριν και Τζούρισιτς στην ενδεκάδα, δεν είχαμε κάτι συνταρακτικό από πλευράς αλλαγών, ενδεκάδας, ακόμα και από πλευράς απόδοσης και τακτικής μέσα στο γήπεδο.
Λογικά όλα αυτά και γιατί προφανώς ο Τερίμ δεν ήταν δυνατόν να αλλάξει τα πάντα από τα δύο πρώτα του παιχνίδια με την νέα του ομάδα, αλλα και γιατί τα συγκεκριμένα παιχνίδια δεν είχαν ουσιαστικά απαιτήσεις ώστε να "αναγκαστεί" ο Παναθηναίκός να δείξει κάτι διαφορετικό απ' ότι μέχρι τώρα.
Ουσιαστικά η "εποχή Τερίμ" ξεκινάει τώρα και με το ντέρμπι κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό την Τετάρτη, αλλα κυρίως με το παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ στην ΟΠΑΠ ΑΡΕΝΑ την Κυριακή για το πρωτάθλημα καθώς και στα κρίσιμα παιχνίδια που ακολουθούν. Εκεί θα δούμε αν η αλλαγή προπονητή έχει ξορκίσει την κατάρα της αδυναμίας να πάρει ένα ντέρμπι και γενικά ένα κρίσιμο παιχνίδι ο ΠαναθηναΪκός που ήταν πρακτικά και αυτή που του στέρησε και τον τίτλο πέρυσι, αλλά και τον αποκλεισμό από την Ευρώπη στην τωρινή σεζόν.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να αλλάξουν πολλά και στον τρόπο παιχνιδιού του και στην νοοτροπία με την οποία μπαίνει σ' αυτά τα παιχνίδια, αλλά και στην συγκρότηση της ενδεκάδας ή έστω στην «ανανέωσή της» σχετικά με όσα βλέπαμε επί Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Κι ο χρόνος για να μπορέσει να βάλει τις δικές του ιδέες ο Τερίμ σε όλα αυτά, είναι ασφυκτικά μικρός, πολύ περισσότερο που πρακτικά η συγκυρία των δύο εύκολών σχετικά παιχνιδιών που είχε μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός δεν αξιοποιήθηκε και σ' αυτή την κατεύθυνση, με εξαίρεση κάποιες μικροδοκιμές που έκανε ο Τερίμ στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννινα στο τελευταίο κομμάτι του. Mε βάση όλα αυτά, ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαμε να πούμε "παιχνίδια προετοιμασίας για τα δύσκολα" χωρίς απώλειες και τώρα πια μπαίνει στην ουσιαστική αντιμετώπιση παιχνιδιών και καταστάσεων που θα τον φέρουν αντιμέτωπο με την πραγματικότητα σε σχέση με την συνέχεια της σεζόν και την διεκδίκηση πρωταθλήματος και κυπέλλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου